Diferencia entre revisiones de «Copa»
cSin resumen de edición |
Lejaune → Lejeune |
||
Línia 22: | Línia 22: | ||
* Berenguer Amenós, J., ''Gramática griega'', Barcelona, Bosch, 2002<sup>37</sup>. |
* Berenguer Amenós, J., ''Gramática griega'', Barcelona, Bosch, 2002<sup>37</sup>. |
||
* Liddell, H. G., Scott, R., ''A Greek-English lexicon'', Oxford, Oxford University press, 1996<sup>9</sup>. |
* Liddell, H. G., Scott, R., ''A Greek-English lexicon'', Oxford, Oxford University press, 1996<sup>9</sup>. |
||
* |
* Lejeune, M., ''Phonétique historique du mycénien et du grec ancien'', París, Klincksieck, 1972. |
||
* VV. AA., ''Νεοελληνική γραμματική'', Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005. |
* VV. AA., ''Νεοελληνική γραμματική'', Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005. |
||
* VV. AA., ''Griego moderno para filólogos clásicos'', Atenas, Ediciones Nefeli, 1999. |
* VV. AA., ''Griego moderno para filólogos clásicos'', Atenas, Ediciones Nefeli, 1999. |
Revisión de 16:02 5 Mar 2009
La copa es una antígua letra el alfabetu griegu. Enos antíguus alfabetus, acupaba el lugal entri la Π i la Ρ, lugal ondi se conselva nel alfabetu latinu.
La su mayúscula era Ϙ i la menúscula ϙ.
El su nombri era κόππα [kőppa] (en muelnu ['kopa]).
Esta letra rescreci del feníciu qoph i hue gastá enos primerus alfabetus i en ciertus dialeutus para represental el alofonu [kɣ] alantri las letras O i Υ, pol sonali a los griegus mas próssimu al son semíticu: ϘΟΡΙΝΘΟΣ. El alfabetu calcídicu, proceenti de la isla d’Ubea, gastau ena Mana Grécia, gastaba velaquí esta grafia. Los etruscus l’apañarun i tamién los latinus. Los latinus escrebian tamién Q alantrinu las vocalis velaris O i V: PEQVLATVS, PEQVNIA. El latín se sirvió desta letra tamién pa represental el fonema labiuvelal induropeu /kw/ pol mé el dígrafo QV: QVIS, ALIQVANDO.
Cumu numeral, la copa, empreá cola grafia ϟ, representa el 90 (ϟ´).
Bibliografia
- Bassols de Climent, M., Fonética latina, Madril, 1962.
- Berenguer Amenós, J., Gramática griega, Barcelona, Bosch, 200237.
- Liddell, H. G., Scott, R., A Greek-English lexicon, Oxford, Oxford University press, 19969.
- Lejeune, M., Phonétique historique du mycénien et du grec ancien, París, Klincksieck, 1972.
- VV. AA., Νεοελληνική γραμματική, Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005.
- VV. AA., Griego moderno para filólogos clásicos, Atenas, Ediciones Nefeli, 1999.