Diferencia entre revisiones de «Copa»

Dendi Güiquipeya
Contenido eliminado Contenido añadido
c robot Modificado: da:Koppa, is:Koppa, no:Koppa
Xqbot (carava | Contribucionis)
c robot Modificado: fi:Koppa
Línia 40: Línia 40:
[[eu:Koppa]]
[[eu:Koppa]]
[[fa:کاپا]]
[[fa:کاپا]]
[[fi:Qoppa]]
[[fi:Koppa]]
[[fr:Koppa]]
[[fr:Koppa]]
[[gd:Qoppa]]
[[gd:Qoppa]]

Revisión de 22:10 26 may 2010

Alfabetu griegu
Α α Alfa Β β Beta
Γ γ Gama Δ δ Delta
Ε ε Éssilun Ϝ ϝ Digama
Ζ ζ Zeta Η η Eta
Θ θ Teta Ι ι Yota
Κ κ Capa Λ λ Lambda
Μ μ Mi Ν ν Ni
Ξ ξ Xi Ο ο Omicron
Π π Pi Ϻ ϻ San
Ϙ ϙ Copa Ρ ρ Ro
Σ σ Sigma Τ τ Tau
Υ υ Ípsilon Φ φ Phi
Χ χ Hi Ψ ψ Psi
Ω ω Omega Ϡ ϡ Sampi
Alfabetu griegu

La copa es una antígua letra el alfabetu griegu. Enos antíguus alfabetus, acupava el lugal entre la Π i la Ρ, lugal andi se conselva nel alfabetu latinu.

La su mayúscula era Ϙ i la menúscula ϙ.

El su nombri era κόππα [kőppa] (en moernu ['kopa]).

Esta letra rescrei del feníciu qoph i hue gastá enos primerus alfabetus i en ciertus dialeutus para represental el alófonu [kɣ] alantri las letras O i Υ, por soná-le a los griegus mas próssimu al son semíticu: ϘΟΡΙΝΘΟΣ. El alfabetu calcídicu, proceenti de la isla d’Uvea, gastau ena Magna Grécia, gastava vé-la aquí esta grafia. Los etruscus l’apañarun i tamien los latinus. Los latinus escrevian tamien Q alantrinu las vocalis velaris O i V: PEQVLATVS, PEQVNIA. El latín se sirvió d'esta letra tamien pa represental el fonema labiuvelal induropeu /kw/ pol mé el dígrafo QV: QVIS, ALIQVANDO.

Comu numeral, la copa, empreá cola grafia ϟ, representa el 90 (ϟ´).

Bibliografia

  • Bassols de Climent, M., Fonética latina, Madril, 1962.
  • Berenguer Amenós, J., Gramática griega, Barcelona, Bosch, 200237.
  • Liddell, H. G., Scott, R., A Greek-English lexicon, Oxford, Oxford University press, 19969.
  • Lejeune, M., Phonétique historique du mycénien et du grec ancien, París, Klincksieck, 1972.
  • VV. AA., Νεοελληνική γραμματική, Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005.
  • VV. AA., Griego moderno para filólogos clásicos, Atenas, Ediciones Nefeli, 1999.