Diferencia entre revisiones de «Copa»
c r2.7.1) (robot Añadido: id:Koppa |
c r2.6.4) (robot Modificado: id:Kopa |
||
Línia 47: | Línia 47: | ||
[[hr:Kopa]] |
[[hr:Kopa]] |
||
[[hu:Koppa]] |
[[hu:Koppa]] |
||
[[id: |
[[id:Kopa]] |
||
[[is:Koppa]] |
[[is:Koppa]] |
||
[[it:Qoppa]] |
[[it:Qoppa]] |
Revisión de 06:56 12 Heb 2011
La copa es una antígua letra el alfabetu griegu. Enos antíguus alfabetus, acupava el lugal entre la Π i la Ρ, lugal andi se conselva nel alfabetu latinu.
La su mayúscula era Ϙ i la menúscula ϙ.
El su nombri era κόππα [kőppa] (en moernu ['kopa]).
Esta letra rescrei del feníciu qoph i hue gastá enos primerus alfabetus i en ciertus dialeutus para represental el alófonu [kɣ] alantri las letras O i Υ, por soná-le a los griegus mas próssimu al son semíticu: ϘΟΡΙΝΘΟΣ. El alfabetu calcídicu, proceenti de la isla d’Uvea, gastau ena Magna Grécia, gastava vé-la aquí esta grafia. Los etruscus l’apañarun i tamien los latinus. Los latinus escrevian tamien Q alantrinu las vocalis velaris O i V: PEQVLATVS, PEQVNIA. El latín se sirvió d'esta letra tamien pa represental el fonema labiuvelal induropeu /kw/ pol mé el dígrafo QV: QVIS, ALIQVANDO.
Comu numeral, la copa, empreá cola grafia ϟ, representa el 90 (ϟ´).
Bibliografia
- Bassols de Climent, M., Fonética latina, Madril, 1962.
- Berenguer Amenós, J., Gramática griega, Barcelona, Bosch, 200237.
- Liddell, H. G., Scott, R., A Greek-English lexicon, Oxford, Oxford University press, 19969.
- Lejeune, M., Phonétique historique du mycénien et du grec ancien, París, Klincksieck, 1972.
- VV. AA., Νεοελληνική γραμματική, Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005.
- VV. AA., Griego moderno para filólogos clásicos, Atenas, Ediciones Nefeli, 1999.