Calpúrniu Sículu

Dendi Güiquipeya
Calpurnio Sículo
Enhormación pressonal
Nacencia valor desconocido Ver y modificar los datos en Wikidata
Roma (Itália) Ver y modificar los datos en Wikidata
Muerti valor desconocido Ver y modificar los datos en Wikidata
Enhormación profissional
Oficiu Poeta y escrevienti Ver y modificar los datos en Wikidata

Calpúrniu Sículu (en latín Titus Calpurnius Siculus, [ˈtiːtʊs kɑʟˈpʊrnɪʊs ˈsɪkʊlʊs]) hue un pueta sicilianu el sigru I.

Via[Edital | Editá'l códigu]

Denguna enteración ai sobri la via desti pueta. Apeninas se deduzi la su arcendéncia siciliana pol su cognomen i los estuyosus ven angunus rasgus biográficus ena figura Coridón de pa la su obra. Assina angunus filólogus lo hazin de Lucánia[1] pola mención los bosquis lucanus[2]. Pol otrus velsus[3], quijun atijalu a la Baetica en entificandu el nombri Melibeu con Séneca u con Calpúrniu Pisón. Nellus el pueta has alabáncia el arriu literáriu dessi tal Melibeu. Lo que sí es ciertu es que Calpúrniu Sículu ubu de vivil pa quandu Nerón[4], sigún la descrición los juegus ena Roma neroniana.

Paissagi sicilianu.

Obra[Edital | Editá'l códigu]

Los manuscritus trasmitin onzi composicionis bucólicas embaju el nombri T. Calpúrniu Sículu, anque paici sel que las quatru úrtimas pretenecin en verdá a Nemesianu, un autol el sigru III.

Las églogas calpurnianas siguin el estilu las Bucólicas Vergíliu, anque de mó indreitu tamién se hallan enfochaus los testus Teócritu, entificándusi a Títiru con ésti [5]. Más, angunas manus tracamundearun la pátria i el praenomen Calpúrniu entri Titu i Teócritu, pol sel dambus a dos escritoris sicilianus i bucólicus.

Abreviaturas[Edital | Editá'l códigu]

Dalcuerdu con el dicionáriu latín Oxford, esti autol tien l’abreviatura Calp.. La su obra bucólica s’abrévia comu Ecl.

Referéncias[Edital | Editá'l códigu]

  1. Chytil, Der Eklogendichter T. Calpurnius Siculus und Seine Vorbilder, Znaim, 1984, pag. 8.
  2. VII 16-18.
  3. IV 36-49.
  4. VII.
  5. J. A. Correa, “La patria de Calpurnio Sículo”, E. C. 88, 1984, pag. 224.

Bibliografia[Edital | Editá'l códigu]

  • Correa, J. A., “La patria de Calpurnio Sículo”, E. C. 88, 1984, pp 223-28.
  • VV. AA., Oxford Latin Dictionary, Oxford, OUP, 1968.

Atijus pa'huera[Edital | Editá'l códigu]