Calpúrniu Sículu
Calpurnio Sículo | ||
---|---|---|
Enhormación pressonal | ||
Nacencia |
valor desconocido Roma (Itália) | |
Muerti | valor desconocido | |
Enhormación profissional | ||
Oficiu | Poeta y escrevienti | |
Calpúrniu Sículu (en latín Titus Calpurnius Siculus, [ˈtiːtʊs kɑʟˈpʊrnɪʊs ˈsɪkʊlʊs]) hue un pueta sicilianu el sigru I.
Via
[Edital | Editá'l códigu]Denguna enteración ai sobri la via desti pueta. Apeninas se deduzi la su arcendéncia siciliana pol su cognomen i los estuyosus ven angunus rasgus biográficus ena figura Coridón de pa la su obra. Assina angunus filólogus lo hazin de Lucánia[1] pola mención los bosquis lucanus[2]. Pol otrus velsus[3], quijun atijalu a la Baetica en entificandu el nombri Melibeu con Séneca u con Calpúrniu Pisón. Nellus el pueta has alabáncia el arriu literáriu dessi tal Melibeu. Lo que sí es ciertu es que Calpúrniu Sículu ubu de vivil pa quandu Nerón[4], sigún la descrición los juegus ena Roma neroniana.
Obra
[Edital | Editá'l códigu]Los manuscritus trasmitin onzi composicionis bucólicas embaju el nombri T. Calpúrniu Sículu, anque paici sel que las quatru úrtimas pretenecin en verdá a Nemesianu, un autol el sigru III.
Las églogas calpurnianas siguin el estilu las Bucólicas Vergíliu, anque de mó indreitu tamién se hallan enfochaus los testus Teócritu, entificándusi a Títiru con ésti [5]. Más, angunas manus tracamundearun la pátria i el praenomen Calpúrniu entri Titu i Teócritu, pol sel dambus a dos escritoris sicilianus i bucólicus.
Abreviaturas
[Edital | Editá'l códigu]Dalcuerdu con el dicionáriu latín Oxford, esti autol tien l’abreviatura Calp.. La su obra bucólica s’abrévia comu Ecl.
Referéncias
[Edital | Editá'l códigu]Bibliografia
[Edital | Editá'l códigu]- Correa, J. A., “La patria de Calpurnio Sículo”, E. C. 88, 1984, pp 223-28.
- VV. AA., Oxford Latin Dictionary, Oxford, OUP, 1968.